Amsterdam

Οκτωβρίου 11, 2017

Amsterdam

Άμστερνταμ, Άνοιξη 2011

Όταν αποφάσισα να γράψω μια ανάρτηση για την πόλη του Άμστερνταμ , η αλήθεια είναι ότι διχάστηκα. Για το που έπρεπε να δώσω βάση, για το να μην αδικήσω κάποιο κομμάτι του και κυρίως με αγωνία για το αν οι υπόλοιποι ταξιδιώτες έτυχε να ζήσουν τη μοναδικότητα της εμπειρίας που ένιωσα εγώ, όταν ταξίδεψα στα 21 μου, μόνη μου, με ξένους από κυριολεκτικά όλη την Ευρώπη, για σχεδόν 48 ώρες.

Σκέφτηκα λοιπόν ότι στο Άμστερνταμ δεν αξίζει ένα κοινό ποστ, γιατί δεν είναι μια κοινή πόλη. Έγραψα λίγο περισσότερο εμπειρικά παρά «καθοδηγικά» με την ελπίδα να σας παρακινησω να το επισκεφτείτε και να το ζήσετε όπως του αξίζει: Μοναδικά.

«Αν υπάρχει παράδεισος, τότε είναι στο Άμστερνταμ.-»

Αυτό ήταν το 1^ο μου στάτους στο facebook, όταν γύριζα από τη 2ήμερη εκδρομή μου στην Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, και το θυμάμαι ακόμα. Η αλήθεια είναι, ότι στα 21 μου χρόνια, η πόλη φάνταζε όντως παράδεισος: ναρκωτικά, σεξ, και καλό φαγητό. Στο Άμστερνταμ, μυρίζεις την ελευθερία των twenties σου. Είναι το μέρος όπου νιώθεις ότι επιτρέπεται να κάνεις τα πάντα, ακόμα κι αν δεν έχεις τέτοιο σκοπό. Για να εξηγούμαι όμως καλύτερα, με τον όρο ναρκωτικά μιλάω φυσικά κυρίως για την ινδική κάνναβη, που προφέρεται απλόχερα και ποικιλοτρόπως (τσιγάρα, space cakes, ακόμα και σε..γλειφιτζούρια) στους επισκέπτες και τους ντόπιους. Και όταν μιλάω για σεξ, εννοώ την περιβόητη οδό των κόκκινων φαναριών, κάτι πραγματικά μοναδικό στην ιστορία του αγοραίου έρωτα, που έχει συνηθίσει να κρύβεται σε παράνομα σοκάκια, και κακόφημες γειτονιές. Εδώ όλα σου προσφέρονται στο πιάτο. Μπορείς ανενόχλητος να χαζεύεις τη θέα ωραίων (και όχι μόνο) γυναικών. Σ αυτόν το δρόμο υπάρχει κάτι για όλα τα γούστα, από νεαρές και όμορφες κοπέλες, σε μεγαλύτερες κυρίες με εμπειρία, όπως και άλλες που ανήκουν στην κατηγορία των φετίχ. Όσο για το καλό φαγητό, το Άμστερνταμ ως πολυπολιτισμική πρωτεύουσα, καλύπτει όλα τα γούστα: Αραβικό, Ινδικό, Ιταλικό , Ισπανικό, (ίσως υπάρχει και κάτι ελληνικό, αλλά δεν το γνωρίζω), οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρεις κάτι να σου αρέσει.

Κάπου εδώ όμως θα βγάλω τη ροκ νότα από το άρθρο μου γιατί θα κατηγορηθώ για ελαφρότητα και κυρίως γιατί το Άμστερνταμ είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Το μαγικό με αυτήν την πόλη είναι ότι καταφέρνει να συνδυάσει την αίσθηση της απόλυτης «χαλαρότητας των ηθών» με την απόλυτη αυτοσυγκρότηση, μια κεντροευρωπαϊκής πολυπολιτισμικής πρωτεύουσας. Στο Άμστερνταμ μπορεί να βρεθείς από τη μια στιγμή στην άλλη ανάμεσα στο χάος, π.χ. σε ένα μαξιλαροπόλεμο (!) στην κεντρική πλατεία (ναι, το έζησα και αυτό) κ στην απόλυτη τάξη. Εδώ τα τρένα δεν καθυστερούν, όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι πάντα στην ώρα τους, οι άνθρωποι είναι εξυπηρετικότατοι και φυσικά η οικονομία τους, από τις πολυεθνικές μέχρι τα τουριστικά μικρομαγαζιά τους, και γενικά όλη η εργασιακή τους δομή λειτουργεί ρολόι. Αν υπάρχει μια ζωντανή απόδειξη των υποστηρικτών της θεωρίας για το ότι αν δώσεις σε κάποιον την απόλυτη ελευθερία να κάνει οτιδήποτε κανονικά θεωρείται απαγορευμένο, τότε θα χάσει την όρεξή του να το κάνει, αυτή βρίσκεται στο Άμστερνταμ.

Να προσθέσουμε λοιπόν εδώ, ότι αν βρεθείτε στο Άμστερνταμ, πέρα από την ικανοποίηση της όποιας ηδονής, φροντίστε να ικανοποιήσετε και την αισθητική σας, και να εμπλουτίσετε την κουλτούρα σας. Νοικιάστε ποδήλατο κ περιηγηθείτε στους πιο μεγάλους ποδηλατόδρομους της Ευρώπης, θαυμάστε τη φυσική ομορφιά της πόλης με τα κανάλια του πασίγνωστου ποταμού Amstel, τα ευρύχωρα καταπράσινα πάρκα και τα πλακόστρωτα στενά. Επισκεφτείτε το διάσημο μουσείο του Van Gogh, θαυμάστε το σπίτι του Rembrandt, εξερευνήστε το σπίτι της Άννας Φρανκ, και γνωρίστε ένα τελείως διαφορετικό τύπο μουσείου το «Μουσείο της τουλίπας», για το φυτό που έγινε σύμβολο της συγκεκριμένης κάτω χώρας. Για το τέλος, άφησα φυσικά το Ερωτικό Μουσείο, το οποίο μιλάει για την ιστορία της περιοχής και καταφέρνει να εκθέτει ερωτικά αντικείμενα με έναν πιο εκλεπτυσμένο, αν θέλετε, τρόπο, και σίγουρα αξίζει μια επίσκεψη.

Στις υπόλοιπες αναρτήσεις μου φροντίζω να συμβουλεύω για ξενοδοχεία, καφέ, και κέντρα διασκέδασης, ωστόσο στο Άμστερνταμ, ακριβώς λόγω της μοναδικότητάς του έχω μόνο μια συμβουλή να σας δώσω: Σε όποια ηλικία, φάση ζωής, και διάθεση κι αν βρίσκεστε: Αφεθείτε. Αφεθείτε να νιώσετε ότι δοκιμάζετε (γιατί, για μια δοκιμή πρόκειται, η πραγματική ζωή στο Άμστερνταμ δεν είναι σίγουρα έτσι) μια γεύση ελευθερίας. Περιπλανηθείτε, χαθείτε, γευτείτε, ερωτευτείτε. Πουθενά αλλού δε θα βρείτε τόσες αντιθέσεις ελευθεριάζουσας ατμόσφαιρας και καλοοργανωμένου ρεαλισμού. Καλό ταξίδι και εννοείται περιμένω εντυπώσεις και τις δικές σας σκέψεις και συμπεράσματα!